โบราณคดีของศูนย์กลางโบราณทางช้างเผือกของเรา

เป็นเวลาหลายปีที่นักดาราศาสตร์มองเห็นศูนย์กลางหรือส่วนที่นูนของทางช้างเผือกของเราอย่างง่ายๆ ว่าเป็นสถานที่สงบนิ่งที่ประกอบด้วยดาวฤกษ์อายุมาก ซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยในยุคแรกๆ ของดาราจักรของเราอย่างไรก็ตาม เนื่องจากทางช้างเผือกด้านในมีสภาพแวดล้อมที่แออัด จึงเป็นเรื่องยากเสมอที่จะแยกการเคลื่อนที่ของดาวฤกษ์ออกเพื่อสำรวจส่วนนูนโดยละเอียด ตอนนี้ การวิเคราะห์ใหม่ของดาวฤกษ์คล้ายดวงอาทิตย์ประมาณ 10,000 ดวงในส่วนที่นูนออกมาเผยให้เห็นว่าศูนย์กลางของกาแลคซีของเราเป็นสภาพแวดล้อมแบบไดนามิกของดาวฤกษ์ในวัยต่างๆ ที่เคลื่อนไปมาด้วยความเร็วที่แตกต่างกัน เช่น นักเดินทางที่พลุกพล่านในสนามบินที่พลุกพล่าน ข้อสรุปนี้อ้างอิงจากข้อมูลเก็บถาวรมูลค่าเก้าปีจากกล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิลของ NASA

โบราณคดี การศึกษาของฮับเบิลเกี่ยวกับหัวใจทางช้างเผือกที่ซับซ้อนและวุ่นวายนี้อาจให้เบาะแสใหม่เกี่ยวกับวิวัฒนาการของกาแล็กซีของเรา นักวิจัยกล่าว ทีมวิจัยที่นำโดยวิล คลาร์กสัน แห่งมหาวิทยาลัยมิชิแกน-เดียร์บอร์น พบว่าการเคลื่อนที่ของดาวนูนจะแตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับองค์ประกอบทางเคมีของดาวฤกษ์ ดาวฤกษ์ที่มีองค์ประกอบที่หนักกว่าไฮโดรเจนและฮีเลียมมีการเคลื่อนที่ที่ไม่เป็นระเบียบน้อยกว่า แต่กำลังโคจรรอบใจกลางกาแล็กซีเร็วกว่าดาวฤกษ์ที่มีอายุมากกว่าซึ่งขาดองค์ประกอบที่หนักกว่า "มีหลายทฤษฎีที่อธิบายถึงการก่อตัวของกาแลคซีและส่วนนูนกลางของเรา" แอนนาลิซา คาลามิดา จากสถาบันวิทยาศาสตร์กล้องโทรทรรศน์อวกาศ เมืองบัลติมอร์ รัฐแมริแลนด์ สมาชิกทีมวิจัยฮับเบิลกล่าว "บางคนบอกว่าส่วนที่นูนก่อตัวขึ้นเมื่อกาแล็กซีก่อตัวขึ้นครั้งแรกเมื่อประมาณ 13 พันล้านปีก่อน ในกรณีนี้ ดาวที่นูนทั้งหมดควรมีอายุเก่าแก่และมีการเคลื่อนไหวที่คล้ายกัน แต่คนอื่นๆ คิดว่าส่วนที่นูนนั้นก่อตัวขึ้นในภายหลังในช่วงอายุของดาราจักร โดยค่อยๆ พัฒนาไปหลังจากครั้งแรก ดาวฤกษ์รุ่นต่างๆ ถือกำเนิดขึ้น ในสถานการณ์นี้ ดาวฤกษ์บางดวงในส่วนที่นูนออกมาอาจมีอายุน้อยกว่า โดยมีองค์ประกอบทางเคมีที่อุดมด้วยองค์ประกอบที่หนักกว่า ซึ่งถูกไล่ออกจากการตายของดาวฤกษ์รุ่นก่อนๆ และพวกมันน่าจะแสดงการเคลื่อนไหวที่ต่างออกไปเมื่อเทียบกับดาวฤกษ์ที่มีอายุมากกว่า ดาว ดาวฤกษ์ในการศึกษาของเราแสดงลักษณะของแบบจำลองทั้งสอง ดังนั้น