การส่งยานอะพอลโลไปสำรวจอวกาศ

เทย์เลอร์และนักวิทยาศาสตร์คนอื่นๆ จะนำเสนอผลงานวิจัยเกี่ยวกับฝุ่นบนดวงจันทร์ในการประชุม "Living on a Dusty Moon" ในวันพฤหัสบดีที่ 9 ตุลาคม 2551 ณ การประชุมร่วมของสมาคมธรณีวิทยาแห่งอเมริกา (GSA) สมาคมวิทยาศาสตร์ดินแห่งอเมริกา (SSSA) , American Society of Agronomy (ASA), Crop Science Society of America (CSSA) และ Gulf Coast Association of Geological Societies (GCCAGS) ในเมืองฮิวสตัน รัฐเทกซัส สหรัฐอเมริกา ในปี 2561 เทย์เลอร์จะจัดปาฐกถาพิเศษ Pardee ในวันอาทิตย์ที่ 5 ตุลาคม 2551 เรื่อง “การก่อตัวและวิวัฒนาการของดินดวงจันทร์จากมุมมองของอพอลโล” ปัญหาเกี่ยวกับฝุ่นดวงจันทร์เกิดจากคุณสมบัติที่แปลกประหลาดของดินบนดวงจันทร์ สิ่งสกปรกสีเทาที่มีลักษณะเป็นผงแป้งนี้เกิดขึ้นจากผลกระทบของอุกกาบาตขนาดจิ๋วที่บดหินในท้องถิ่นให้เป็นอนุภาคละเอียด พลังงานจากการชนกันเหล่านี้ทำให้สิ่งสกปรกละลายกลายเป็นไอที่เย็นลงและควบแน่นบนอนุภาคดิน เคลือบไว้ในเปลือกแก้ว อนุภาคเหล่านี้สามารถสร้างความหายนะให้กับชุดอวกาศและอุปกรณ์อื่นๆ ตัวอย่างเช่น ระหว่างภารกิจ Apollo 17 ลูกเรือ Harrison “Jack” Schmitt และ Gene Cernan มีปัญหาในการขยับแขนระหว่างเดินมูนวอล์คเพราะฝุ่นเกาะตามข้อต่อ “ฝุ่นนั้นละเอียดมากจนเกาะวัสดุคล้ายเคฟลาร์สามชั้นบนรองเท้าบู๊ตของแจ็ค” เทย์เลอร์กล่าว ที่แย่ไปกว่านั้น ฝุ่นบนดวงจันทร์ต้องทนทุกข์ทรมานจากการเกาะติดของไฟฟ้าสถิตย์ รังสียูวีจะขับอิเล็กตรอนออกจากฝุ่นดวงจันทร์ในเวลากลางวัน ในขณะที่ลมสุริยะจะโจมตีด้วยอิเล็กตรอนในตอนกลางคืน การทำความสะอาดอนุภาคที่มีประจุไฟฟ้าด้วยทิชชู่เปียกจะทำให้ติดเลนส์กล้องและกระบังหน้าหมวกได้ยากขึ้นเท่านั้น Mian Abbas อะพอลโล จากศูนย์วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีอวกาศแห่งชาติในเมืองฮันต์สวิลล์ รัฐแอละแบมา จะหารือเกี่ยวกับประจุไฟฟ้าสถิตบนดวงจันทร์และฝุ่นที่หมุนเวียนในท้องฟ้าบนดวงจันทร์อย่างไร โชคดีที่ฝุ่นบนดวงจันทร์มีความไวต่อแม่เหล็กเช่นกัน เศษเล็กเศษน้อยของโลหะเหล็ก (Fe0) ฝังอยู่ในเปลือกแก้วของอนุภาคฝุ่นแต่ละอัน Taylor ได้ออกแบบตัวกรองแม่เหล็กเพื่อดึงฝุ่นออกจากอากาศ เช่นเดียวกับ "ตัวดูดฝุ่น" ที่ใช้แม่เหล็กแทนเครื่องดูดฝุ่น เขายังค้นพบด้วยว่าไมโครเวฟละลายดินบนดวงจันทร์ได้ในเวลาน้อยกว่าที่ใช้ในการต้มชาหนึ่งถ้วย เขาจินตนาการถึงยานพาหนะที่สามารถไมโครเวฟพื้นผิวดวงจันทร์ให้เป็นถนนและลานจอดขณะที่มันขับเคลื่อน และอุปกรณ์ที่จะละลายดินเหนือโมดูลดวงจันทร์เพื่อเป็นฉนวนป้องกันรังสีในอวกาศ กระบวนการให้ความร้อนยังสามารถผลิตออกซิเจนเพื่อการหายใจ Bonnie Cooper แห่ง NASA's Johnson Space Center กล่าวว่า ธาตุเหล็กชนิดเดียวกันที่สามารถทำให้ฝุ่นดวงจันทร์สามารถจัดการได้ก็อาจเป็นภัยคุกคามต่อสุขภาพของมนุษย์เช่นกัน “เศษเหล็กบริสุทธิ์ที่เราเห็นบนพื้นผิวของธัญพืชบนดวงจันทร์มีแนวโน้มที่จะถูกปล่อยออกมาจากขอบด้านนอกของอนุภาคในปอดและเข้าสู่กระแสเลือด” เธอกล่าว การศึกษาเบื้องต้นชี้ให้เห็นว่าการสูดดมฝุ่นจากดวงจันทร์อาจก่อให้เกิดอันตรายต่อสุขภาพ ซึ่งรวมถึงความเป็นพิษของธาตุเหล็กด้วย สมาชิกของกลุ่มที่ปรึกษาความเป็นพิษของฝุ่นในอากาศบนดวงจันทร์ของ NASA, Cooper, Taylor และเพื่อนร่วมงานกำลังศึกษาว่าฝุ่นดวงจันทร์ส่งผลต่อระบบทางเดินหายใจอย่างไร พวกเขาวางแผนที่จะกำหนดมาตรฐานการสัมผัสฝุ่นบนดวงจันทร์ภายในปี 2010 เพื่อให้วิศวกรของ NASA ออกแบบการเดินทางสู่ดวงจันทร์ที่ปลอดภัยและสะอาดยิ่งขึ้น