ฮีเลียมนั้นยาวนานหลายแสนปี

จากนั้นคุณจะมีช่วงต่อไปที่กินเวลาราว  ดาวบีเทลจุส 10,000 ปี หลายพันปี และจากนั้นก็เป็นศตวรรษ และช่วงสุดท้ายจะเกิดขึ้นเพียงไม่กี่วันและไม่กี่ชั่วโมงก่อนการระเบิด ในขณะที่ Betelgeuse อยู่ใกล้พอที่นักดาราศาสตร์จะศึกษาองค์ประกอบทางเคมีของชั้นบรรยากาศ แต่ไม่มีเครื่องมือใดที่มีอยู่สามารถส่องดูภายในแกนกลางของดาวเพื่อดูว่ามันหลอมรวมฮีเลียมจริงๆ หรือได้เปลี่ยนไปสู่การหลอมรวมคาร์บอนและออกซิเจนแล้ว สมมติฐานส่วนใหญ่เกี่ยวกับสถานะของ Betelgeuse จึงมาจากการสังเกตการณ์ดาวยักษ์แดงดวงอื่น Montargès กล่าว